Niemcy opanowują panikę. Do miasta wracają ewakuowane uprzednio oddziały niemieckiej policji i SS. Zaczynają działać urzędy.
Armia Czerwona opanowuje Garwolin i rozpoczyna przygotowania do przeprawy na zachodni brzeg Wisły pod Magnuszewem.
Niemieckie jednostki zmotoryzowane napływają w rejon Modlina i Młocin. Posiłki pancerne grupowane są w Skierniewicach i Żyrardowie.
Godz. 10.00 – zaczyna się odprawa Komendy Głównej AK w pełnym składzie. Zdania na temat podjęcia walki w stolicy są podzielone.
W porozumieniu z pełnomocnikiem rządu Komendant Główny AK, gen. Tadeusz Komorowski „Bór” podejmuje decyzję, że w najbliższych dniach rozpocznie się walka o Warszawę. Termin wybuchu Powstania zależeć ma od sytuacji na froncie i zachowania Niemców. Około południa Komendant Okręgu Warszawskiego, płk dypl. Antoni Chruściel „Monter” odbywa ostatnią odprawę z dowódcami obwodów i ścisłym sztabem.
Ok. godz. 17. władze niemieckie ogłaszają przez megafony wezwanie do stawienia się – na okres 10 dni, poczynając od dnia następnego – stu tysięcy mieszkańców Warszawy w wieku 17-65 lat do robót fortyfikacyjnych nad Wisłą.
Godz. 19.00 – wobec zaistniałej sytuacji pik „Monter”, bez porozumienia z Komendą Główną, wydaje rozkaz o mobilizacji.
kartki z kalendarza pochodzą z Muzeum Powstania Warszawskiego
